Përse të dua?

                        Duke pritur “Shën Valentini”-n

Unë i dua njerzit.

Ndonjëhere i dua më shume se sa më duan, ndonjëherë më shumë se sa e meritojnë.Ani.

Të duash nuk është kurrë keq, të duash i bën mirë vetes, qetësisë, shpirtit,qenies dhe e pret ditën që do lindë, syçelë dhe buzëgaz që s’mbolle ëndrra të trazuara në natën tënde.

Disa njerëz arrin t’i dallosh edhe në mes të një turme të madhe, për mirësinë, disa për dlirësinë apo sinqeritetin, disa per fjalën, disa për humorin, disa për thjeshtësinë.Secili nga ne, mund të shfaqë dukshëm një cilësi pozitive që mund të lërë gjurmë në vëmendjen e të tjerëve.

Mandej disa i simpatizon për mënyrën si shfaqen, disa i do për vlerat dhe atë që arrijnë të transmetojnë tek ty,disa se të bëjnë të ndihesh mirë, disa i do çdo ditë ti kesh afër e në çdo çast,derisa arrin në atë tringëllimën veçante të zemrës,që e degjojmë vetëm ne, ndonse na duket si një këmbanë me ding-dong-et e saj.

Ky është bekim për njeriun!

Te prekësh dorën e dashurisë është e ngrohtë,thua se aty prek shpirtin,syri i saj ka formën e zemrës,e kur ajo shfaqet  është si të shohësh rrjedhjen e gjakut në vena e kapilarë të tejdukshëm.

Eshte e pashmangeshme ajo,është e fortë dhe tej parashikimeve tona aq e bukur! Mund ta mbash në pëllëmbë, ta duash dhe ta ruash nën lëkurë çdo ditë,e të mos ia japësh veten mërive apo urrejtjes,lotit apo trishtimit.

Nëse e pranon pashmangshmërisht dashurinë, ke mundur që ëndrrën ta pikturosh tek vetja, e ti të jesh ëndrra,e kjo arrihet duke mos qenë skeptikë e dyshues.

Ashtu sikurse mëson duke studjuar,mëson të duash duke dashur.

Nuk të rëndon  të duash çdo çast;

Madje nuk lodhesh as ta mbash me vete dashurinë çdo ditë; Aty në një xhep, si një libër i kuq i dridhshëm që me dig-dong-et e tij, të bën të ndjesh që jeton.

Te dashurohesh është një  stinë e sigurt që të jep lumturinë,pa kërkuar në maja të pamundurën,por aty, e thjeshtë, e qeshur, në hapin tënd mjaft të sinkronizosh lëvizjet mes vallëzimit të saj e qenies tënde.

Dashuria nuk ështe lojë, por pranon lojra;

Lojra të bukura si ato me petalet e luledeles kur vajzat e djemte pyesin : “Më do”, “S’më do” derisa arrijmë tek fleta e fundit që mund të na japë buzëqeshjen ose mërzinë( e një loje dashurie)

Arsyet pse e duam një njeri janë tëresisht të dukshme dhe të bindshme për ne, ndryshe nga çasti kur ndihemi të dashuruar;Të jesh i dashuruar, nuk ka arsye.

Përpara se të pyesim, në heshtje apo me zë, partnerin, bashkëshortin apo të dashurin :”Përse më do?”, duhet t’ia bëjmë së pari pyejtjen vetes:

“Përse të dua?”

 Unë e di përgjigjen time:“Të dua… sepse të dua”

Gëzuar Dashurinë!

@ Drita LUSHI

   shkurt 2014